Αυτό είναι ένα κείμενο που έγραψα το 2008 και το αναδημοσιεύω σήμερα πάλι.
Ένα από τα ομορφότερα πευκοδάση κουκουναριάς στον Ελλαδικό χώρο, αλλά ταυτόχρονα και το πιο κακοποιημένο από τον άνθρωπο δάσος είναι αυτό το γνωστό σε όλους μας πευκόδασος του Εθνικού Πάρκου Σχινιά Μαραθώνα.
Ο συνδυασμός του πευκοδάσους δίπλα σε μία θαυμάσια θάλασσα, σίγουρα είναι εξαιρετικό καταφύγιο για όλους μας.
Γι’ αυτό τον λόγο και είναι πασίγνωστος ο Σχινιάς.
Έχει προσφέρει σε όλους μας αρκετά, γι’ αυτό και εμείς το ανταμείβουμε προσφέροντας του τα διαφόρων ειδών σκουπίδια μας, καταστρέφοντας την νέα βλάστηση του(νέα φυτά – δενδράκια) περνώντας με τα αυτοκίνητα μας ή κάνοντας μότο-κρος με τις μηχανές μας, αλλά και διαφόρων άλλων ειδών περιβαλλοντολογικές ρυπάνσεις του.
Ένας χώρος, που χάρη της αναψυχής μας θυσιάζουμε συνεχώς, χωρίς τελικά να μπορέσουμε να δούμε ότι υπάρχουν τρόποι να συνδυάσουμε την αναψυχή μας χωρίς να το καταστρέφουμε.Σίγουρα υπάρχουν αρκετοί που είτε δεν έχουν ενημερωθεί, αλλά πολύ περισσότερο από απερισκεψία, δεν συνειδητοποίησαν το κακό που γίνετε στο οικοσύστημα του πευκοδάσους, τις 2-3 ή και 4 ώρες ξενοιασιάς και αναψυχής που τους παρέχει.
Ίσως είναι ο πόθος να ξεφύγει κάποιος από την αγχωτική Αθήνα και η αναζήτηση λίγης καλοκαιρινής δροσιάς, που δεν αφήνει περιθώρια περισσότερης σκέψης.
Αυτός ο όμορφος χώρος εδώ και καιρό κρούει τον κώδωνα κινδύνου σε όλους μας.Ζητάει την φροντίδα μας για να μπορεί να συνεχίσει να μας προσφέρει.
Απλά πρακτικά δεν απαιτεί, αλλά ταπεινά ζητιανεύει την συμπαράσταση μας, για να ζήσει.Θέλει την φροντίδα μας, θέλει να κάνουμε το καλύτερο γι’ αυτό, χωρίς να κοιτάμε γύρω μας αν το κάνουν οι άλλοι, αλλά να απαιτούμε ευθαρσώς, να κάνουν αυτοί ότι και εμείς.Αλλάζοντας την νοοτροπία μας επισκεπτόμενοι το πευκόδασος, δίνουμε σε αυτό την περιβαλλοντολογική αρμονία που του αξίζει.
Περισσότερο προσφέρουμε στον εαυτό μας και στα παιδιά μας την χαρά ότι δεν καταστρέψαμε ακόμα έναν πνεύμονα ζωής και ελπίδας γι’ αυτά.
Με αυτές τις σκέψεις κάναμε μία μικρή αναζήτηση στο διαδύκτιο, ώστε να δούμε τι αναφέρεται σήμερα γι’ αυτό.
Τα αποτελέσματα μπορούν να θεωρηθούν τραγελαφικό καθρέφτισμα της πολιτείας μας και των θεσμικών φορέων της. Τα παραθέτουμε δε αυτούσια από τις πηγές τους, χωρίς να κάνουμε κάποιον σχετικό σχολιασμό.
Θα έχουμε όμως κάποιες δικές μας προτάσεις. Προτάσεις απλών πολιτών της περιοχής μας.
Ελεύθερος τύπος 10.12.07
Ο Σχινιάς δεν είναι Εθνικό Πάρκο, είναι «πάρκο-μαϊμού»… Τα λόγια ανήκουν στον πρόεδρο του φορέα που συστήθηκε για τη διαχείριση του Εθνικού Πάρκου Σχινιά-Μαραθώνα, καθηγητή ΕΜΠ, κ. Κίμωνα Χατζημπίρο, και δεν απέχουν πολύ από την πραγματικότητα. Κακοδιαχείριση κονδυλίων, ελλείψεις στη χρηματοδότηση, κακοτεχνίες, αντικρουόμενα συμφέροντα και χάος αρμοδιοτήτων μαστίζουν τον υδροβιότοπο δίπλα στο κωπηλατοδρόμιο, τρία χρόνια μετά το πέρας των Ολυμπιακών Αγώνων.
Ηδη, λόγω καθυστερήσεων χάθηκαν τα κονδύλια από το πρόγραμμα βιώσιμου τουρισμού «Life-Green Marathon» της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι αρμόδιοι κοινοτικοί αξιωματούχοι εξετάζουν, μάλιστα, το ενδεχόμενο να ζητήσουν την επιστροφή του ποσού που απορροφήθηκε, σύμφωνα με κοινοτικό έγγραφο που δημοσιεύει ο ΕΤ.
Και αυτό, την ώρα που -όπως διαμαρτύρεται ο φορέας- η κρατική χρηματοδότηση δεν επαρκεί. Δηλαδή, έχει σχεδόν εξαντληθεί το 1,25 εκατ. ευρώ που δόθηκαν μέχρι σήμερα από το Γ’ ΚΠΣ, χωρίς να γίνουν βασικές παρεμβάσεις για αντιπλημμυρικά, καθαρισμό των ελών ή αντικατάσταση ενός ακριβού αλλά «σάπιου» συστήματος πυρόσβεσης μέσα στο δάσος. Το ΥΠΕΧΩΔΕ παραδέχεται ότι «δόθηκε προτεραιότητα» χρηματοδότησης στον πυρόπληκτο Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας.
Οπως έχει λήξει προ μηνών και η σύμβαση των 110.000 ευρώ για τους δύο φύλακες του πάρκου, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καμία προστασία και επιτήρηση.
Οι αρμόδιοι ερίζουν για τις ευθύνες. Π.χ. για το σύστημα πυρόσβεσης, ο Δήμος Μαραθώνα και η εταιρία «Ολυμπιακά Ακίνητα» καταγγέλλουν κατασκευαστική αστοχία και προειδοποιούν ότι θα χρειαστεί νέα δαπάνη για την πλήρη αντικατάστασή του.
Ωστόσο, τo ΥΠΕΧΩΔΕ απαντά ότι το έργο ήταν λειτουργικό μετά την ολοκλήρωσή του και δηλώνει πως η αρμοδιότητα ανήκει στα «Ολυμπιακά Ακίνητα».
Την ίδια ώρα, ο Φορέας Διαχείρισης Σχινιά και η Πυροσβεστική Υπηρεσία ρίχνουν ο ένας στον άλλο το «μπαλάκι» για το ποιος πρέπει να επανδρώσει και να λειτουργήσει το σύστημα! Το Κωπηλατοδρόμιο χρίστηκε διεθνές προπονητικό κέντρο στις 3 Σεπτεμβρίου, κατόπιν συμφωνίας της εταιρίας με τη Διεθνή Ομοσπονδία Κωπηλασίας.
Τη συμφωνία χαιρετίζουν με αισιοδοξία ακόμη και εκπρόσωποι οικολογικών οργανώσεων που είχαν αντιταχθεί παλιότερα στην κατασκευή του μέσα στο Εθνικό Πάρκο, όπως ο επίτιμος πρόεδρος της «Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας της Φύσης» κ. Γιώργος Σφήκας. Εκτιμώντας ότι, με αυτόν τον τρόπο, το ολυμπιακό έργο θα αξιοποιηθεί περισσότερο. Ο διευθυντής του ελληνικού γραφείου της «Greenpeace» κ. Νίκος Χαραλαμπίδης δήλωσε στον ΕΤ πως από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και μετά το Κωπηλατοδρόμιο «βρίσκεται σε αχρηστία και παλιότερα είχε γεμίσει με καλαμιές».
Για υπολειτουργία έκανε λόγο και ο πρόεδρος του φορέα διαχείρισης, καθηγητής Κίμων Χατζημπίρος. Κατά καιρούς, ανέφερε, έχουν γίνει καταγγελίες από κατοίκους της περιοχής ακόμη και πως μέσα στον περιφραγμένο χώρο γίνονται «κόντρες» με μοτοσικλέτες από παρέες νεαρών!
Το πλήρες κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ http://www.e-tipos.com/newsitem?id=18655
Η Καθημερινή αναφέρει σχετικά στις 11-10-06
Σήμερα το Εθνικό Πάρκο Σχινιά δεν θυμίζει σε τίποτα τον παράδεισο που έταζε το ΥΠΕΧΩΔΕ προκειμένου να χωροθετήσει το Κωπηλατοδρόμιο. Τα αυθαίρετα παραμένουν, το σύστημα πυρόσβεσης δεν λειτουργεί, ενώ το καλοκαίρι ο υγρότοπος έμεινε χωρίς νερό, λόγω δολιοφθοράς...
To Eθνικό Πάρκο Σχινιά υπήρξε για κάποια περίοδο μία από τις πιο προβεβλημένες προστατευόμενες περιοχές της Ελλάδας. Αιτία, η γνωστή διαμάχη για τη χωροθέτηση του ολυμπιακού κωπηλατοδρομίου στην περιοχή. Η περίοδος της δημοσιότητας, όμως, ήταν σύντομη και η λήξη της συνέπεσε -όχι τυχαία- με τη λήξη των αγώνων. Ο υγρότοπος του Σχινιά επέστρεψε και παραμένει στην αφάνεια ακόμα και αν σήμερα η ανάγκη προστασίας του είναι πιο κρίσιμη από ποτέ.
Το σύστημα πυρόσβεσης έμεινε για ένα ακόμη καλοκαίρι εκτός λειτουργίας τη στιγμή που οι πυρκαγιές σάρωναν τη μισή Ελλάδα. Σημαντικό μέρος των υδραυλικών έργων αλλά και ο οδικός άξονας που θα απέτρεπε την δίοδο των αυτοκινήτων μέσα από το πάρκο δεν υλοποιήθηκαν ποτέ, ενώ έχουν εξασφαλιστεί 1.244.000 ευρώ από το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
Τέλος, σχεδόν όλο το καλοκαίρι, ο υγρότοπος έμεινε χωρίς νερό. Πώς συνέβη αυτό; Με αλλαγή της ροής των βανών που εξασφαλίζουν την παροχή του νερού της Μακαρίας Πηγής στο κωπηλατοδρόμιο και κατ' επέκταση στον υγρότοπο. Αποτέλεσμα;
Το νερό κατέληγε στη θάλασσα. Σημαντική λεπτομέρεια: όταν διαπιστώθηκε η αντιστροφή των βανών, παρατηρήθηκε ότι η περίφραξη που υπάρχει γύρω από το τεχνικό έργο είχε καταστραφεί...
H σιωπή συχνά είναι και συνενοχή. Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί η μη υλοποίηση σχεδιασμένων εδώ και χρόνια έργων;
Πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευθεί η επί ενάμιση μήνα αδράνεια των Ολυμπιακών Ακινήτων (ιδιοκτήτες των ολυμπιακών εγκαταστάσεων και υπεύθυνοι για τα τεχνικά έργα) ενώ είχαν ενημερωθεί για το πρόβλημα στη Μακαρία Πηγή;
Η αποκατάσταση της «βλάβης», η οποία δείχνει να οφείλεται σε δολιοφθορά, έγινε στις αρχές Σεπτέμβρη και συγκεκριμένα μόνο μετά την εκδήλωση ενδιαφέροντος για τη διοργάνωση διεθνών αγώνων θαλάσσιου σκι στην περιοχή!
«Το ΥΠΕΧΩΔΕ δεν δείχνει το παραμικρό ενδιαφέρον για τον Σχινιά, ενώ η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού ακόμη δεν έχει στείλει εκπρόσωπό της στο φορέα», λέει στο ΟΙΚΟ ο πρόεδρος του φορέα διαχείρισης κ. Κίμωνας Χατζιμπήρος. «Στα εξώδικα που στείλαμε πέρυσι στα αρμόδια υπουργεία δεν πήραμε ποτέ απάντηση…
Ομως, η τοπική κοινωνία δεν είναι μόνον αυτή. Μιλώντας με κατοίκους της περιοχής είδαμε και την άλλη οπτική: αυτή των ανθρώπων που νιώθουν μια ξαφνική εισβολή στον τόπο τους για την οποία κανείς δεν ζήτησε τη γνώμη τους. «Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν καν ότι στην περιοχή τους υπάρχουν βαλτόπαπιες, που αποτελούν παγκόσμια απειλούμενο είδος, ή χαλκόκοτες, η ύπαρξη των οποίων οδήγησε στην ένταξη του υγροτόπου στη λίστα με τις σημαντικές περιοχές για τα πουλιά, αλλά και στικτατετοί, που είναι σπάνιοι στην Αττική», λέει στο ΟΙΚΟ ο Σπύρος Σκαρέας, υπεύθυνος της Ορνιθολογικής Εταιρείας για τον Σχινιά. Είναι άνθρωποι στους οποίους κανείς δεν έδειξε πως αποτελούν οργανικό κομμάτι της διαχείρισης από την οποία μπορούν να έχουν ωφέλειες και όχι ζημίες.
Ας θυμηθούμε τα σποτάκια την περίοδο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες που παρουσίαζαν τον Σχινιά ως ένα ειδυλλιακό μέρος όπου στοργικά μεταφέρονται οι χελώνες για να μην επιβαρυνθούν από τα έργα. Λίγες μέρες μετά, την ημέρα των αγώνων κωπηλασίας, 20.000 θεατές παρευρίσκονται στην περιοχή και το δάσος είναι αφύλαχτο με το σύστημα πυρόσβεσης εκτός λειτουργίας!
Πρώτο βήμα, λοιπόν, είναι να κοιτάξουμε τα γεγονότα χωρίς τους παραμορφωτικούς φακούς που σκόπιμα τοποθετούνται από κάθε λογής συμφέροντα, πριν πάψει να υφίσταται ο τελευταίος υγρότοπος στην Αττική...
Η προστασία της Φύσης δεν επιβάλλεται με τη βία, όμως, και απαιτεί τη συνδιαμόρφωση με την κοινωνία και όχι ατέρμονες δικαστικές διαμάχες που εν τέλει δεν οδηγούν πουθενά.
Το πλήρες κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε εδώhttp://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathcommon_2_11/10/2006_1286009
Αυτά λοιπόν βρήκαμε με μία απλή ματιά…
Αρχίζοντας με την τελευταία παράγραφο για την προστασία της φύσης, αφού αυτός είναι ο προβληματισμός μας, αναφερόμενοι στο Εθνικό πάρκο Σχινιά.
Σε παρουσία μας σε τοπική ημερίδα στον Μαραθώνα, ακούσαμε τον πρόεδρο του φορέα διαχείρισης κ. Κίμωνα Χατζιμπήρο να αναφέρει δύο σημαντικά πράγματα για την προστασία του πευκοδάσους από τις φωτιές, αφού πρέπει να είναι το αρχικό μας μέλημα.
Είπε λοιπόν ότι πολύ πιθανόν το σύστημα να μην δουλεύει πια μετά από 4 χρόνια απραγίας, καθώς επίσης ότι δεν υπάρχουν κονδύλια αλλά και διάθεση από το κράτος να επανδρωθεί, είτε με προσωπικό είτε από την πυροσβεστική, αφου θεωρεί ότι ένα μόνιμα σταθμευμένο όχημα της καλύπτει το πρόβλημα.
Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω έντονα στο τελευταίο, αφού ένα όχημα δεν μπορεί να παρέμβει σε δύο ταυτόχρονες εστίες που πιθανόν να υπάρξουν μάλιστα σε αντίθετες πλευρές του πάρκου.
Ο κ. Κίμωνας Χατζιμπήρος σε σχετική ερώτηση μας γιατί στα 4 αυτά χρόνια δεν ζήτησε την βοήθεια εθελοντών από τις γύρο περιοχές, αφού είναι δεδομένο ότι υπάρχουν εθελοντές που επανδρώνουν αρκετά πυροφυλάκια στην περιοχή;Απάντησε σχετικά ότι είναι μία καλή ιδέα, απλά δεν γνωρίζει εάν θα μπορεί ένας εθελοντής να κάνει μία βάρδια 8 ωρών, αφού είναι αρκετά κουραστικό αυτό.
Ενώ το σύστημα λειτουργίας της αυτόματης πυρόσβεσης, αφορά το πάτημα ενός κουμπιού από την σχετική κονσόλα. Εγώ πρότεινα να εξετάσει την δυνατότητα λειτουργίας του συστήματος και υποσχέθηκα την αμέριστη βοήθεια του κόμβου μας, ώστε να ενεργοποιήσουμε τους εθελοντές να αναλάβουν τους 5-6 επικίνδυνους μήνες, το πρόβλημα πυροφύλαξης.
Τον καλώ δε να εξετάσει το όλο θέμα τάχιστα, αφού ο χρόνος είναι μικρός.
Μία εύλογη απορία με διακατέχει και θέλω να την εκφράσω δημοσίως, αφού δεν ευελπιστώ σε απάντηση των αρμοδίων φορέων σχετικά.
Διαβάζοντας το κείμενο θα είδατε ότι αναφερόμενος στο σύστημα πυρόσβεσης, τα λόγια του κ. Χατζιμπήρου έκαναν αναφορά σε απλό πάτημα ενός κουμπιού για να αρχίσει η πυρόσβεση, σε κάποιο άλλο σημείο έγινε αναφορά σε μόνιμα σταθμευμένο όχημα της πυροσβεστικής, όλο το 24ωρο.
Η απορία μας λοιπόν είναι πια η δυσκολία να πατήσει το πλήρωμα του πυροσβεστικού αυτόν τον διακόπτη πυρόσβεσης;;;
Μήπως ο λόγος άρνησης της πυροσβεστικής βρίσκετε σε άλλον λόγο;;; π.χ ευθυνών μη λειτουργίας του;;;
Στην ίδια ομιλία από έτερο ομιλητή, έγινε σχετική μνεία ως προς την καταστροφή που προκαλείται τους καλοκαιρινούς ιδιαίτερα μήνες στην πανίδα της περιοχής καθώς και στο πευκοδάσος. Πολύ σωστά τα λόγια αυτά, αλλά εδώ το ερώτημα είναι απλό.
Μπορείς να φορτώσεις το άλογο χωρίς να του βάλεις σαμάρι;;;
Έτσι είναι κύριοι, να προστατεύσουμε το πάρκο, αφού όμως υπάρξει η σχετική υποδομή.Και δεν υπάρχει τίποτε.
Ποιος έχει την ευθύνη; Ποσός με ενδιαφέρει, όπως και τον κάθε νομοταγή πολίτη.Με ενδιαφέρει όμως να βρω στοιχειώδες υποδομές, κάτι που σημαίνει ότι μάλλον οι φορείς είναι αυτοί που έχασαν χρόνο, αφού δεν υπάρχουν και βάζουν τώρα το μαχαίρι στον λαιμό του πολίτη, ώστε να μην φανεί το δικό τους σφάλμα.
Σε ένα τόπο που κυριαρχεί η άμμος, το πρώτο που πρέπει να κατασκευαστεί είναι πεζόδρομοι και ποδηλατοδρόμοι. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ.
Όμορφα και σε αρκετά συχνές αποστάσεις καλάθια απορριμμάτων σε όλες τις μορφές διαχείρισης τους. ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΕΡΓΟ
Απαραίτητα είναι και τα σχετικά πάρκινκ των επισκεπτών. ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ ΧΩΡΟΣ ΜΗ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΜΕΝΟΣ. Η δημιουργία χώρου πιθανόν να είναι και ΕΝΑΣ ΠΟΡΟΣ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ
Προαιρετικά αλλά χρήσιμο θα ήταν αρκετά ποδήλατα για τους μη έχοντες. ΝΑ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΠΟΡΟΣ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ
Επίσης προαιρετικά αλλά χρήσιμα είναι και τα ηλεκτρικά αμαξίδια, ειδικά για Α.Μ.Ε.Α. ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΑΚΟΜΑ ΕΝΑΣ ΠΟΡΟΣ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ
Προγράμματα περιήγησης του πάρκου, ώστε να γνωρίσει το κοινό το περιβάλλοντα χώρο, οπότε δραστηριοποιείται αυτόματα και το πρόγραμμα τουρισμού «Life-Green Marathon», μάλιστα με τον ντόπιο τουρισμό. ΑΚΟΜΑ ΕΝΑΣ ΠΟΡΟΣ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ
Αυτά και άλλα πολλά μπορούν να γίνουν ώστε το Εθνικό πάρκο Σχινία να παραμείνει προστατευμένο προκαλώντας την ευαισθησία του πολίτη να το πράξει, μέσω των υπηρεσιών που θα του προσφέρονται.
Ταυτόχρονα δημιουργούνται και θέσεις εργασίας στον ντόπιο κάτοικο, ώστε να μπορέσει να δει το πάρκο σαν πηγή συντήρησης του και όχι καταστροφής του.
Η λύση του προβλήματος Εθνικό πάρκο Σχινιά, είναι δίπλα μας, είναι εκεί μαζί του, απλά ας ανοίξουμε τα μάτια μας αναδεικνύοντας και προστατεύοντας το αυτονόητο.
Ένα από τα ομορφότερα πευκοδάση κουκουναριάς στον Ελλαδικό χώρο, αλλά ταυτόχρονα και το πιο κακοποιημένο από τον άνθρωπο δάσος είναι αυτό το γνωστό σε όλους μας πευκόδασος του Εθνικού Πάρκου Σχινιά Μαραθώνα.
Ο συνδυασμός του πευκοδάσους δίπλα σε μία θαυμάσια θάλασσα, σίγουρα είναι εξαιρετικό καταφύγιο για όλους μας.
Γι’ αυτό τον λόγο και είναι πασίγνωστος ο Σχινιάς.
Έχει προσφέρει σε όλους μας αρκετά, γι’ αυτό και εμείς το ανταμείβουμε προσφέροντας του τα διαφόρων ειδών σκουπίδια μας, καταστρέφοντας την νέα βλάστηση του(νέα φυτά – δενδράκια) περνώντας με τα αυτοκίνητα μας ή κάνοντας μότο-κρος με τις μηχανές μας, αλλά και διαφόρων άλλων ειδών περιβαλλοντολογικές ρυπάνσεις του.
Ένας χώρος, που χάρη της αναψυχής μας θυσιάζουμε συνεχώς, χωρίς τελικά να μπορέσουμε να δούμε ότι υπάρχουν τρόποι να συνδυάσουμε την αναψυχή μας χωρίς να το καταστρέφουμε.Σίγουρα υπάρχουν αρκετοί που είτε δεν έχουν ενημερωθεί, αλλά πολύ περισσότερο από απερισκεψία, δεν συνειδητοποίησαν το κακό που γίνετε στο οικοσύστημα του πευκοδάσους, τις 2-3 ή και 4 ώρες ξενοιασιάς και αναψυχής που τους παρέχει.
Ίσως είναι ο πόθος να ξεφύγει κάποιος από την αγχωτική Αθήνα και η αναζήτηση λίγης καλοκαιρινής δροσιάς, που δεν αφήνει περιθώρια περισσότερης σκέψης.
Αυτός ο όμορφος χώρος εδώ και καιρό κρούει τον κώδωνα κινδύνου σε όλους μας.Ζητάει την φροντίδα μας για να μπορεί να συνεχίσει να μας προσφέρει.
Απλά πρακτικά δεν απαιτεί, αλλά ταπεινά ζητιανεύει την συμπαράσταση μας, για να ζήσει.Θέλει την φροντίδα μας, θέλει να κάνουμε το καλύτερο γι’ αυτό, χωρίς να κοιτάμε γύρω μας αν το κάνουν οι άλλοι, αλλά να απαιτούμε ευθαρσώς, να κάνουν αυτοί ότι και εμείς.Αλλάζοντας την νοοτροπία μας επισκεπτόμενοι το πευκόδασος, δίνουμε σε αυτό την περιβαλλοντολογική αρμονία που του αξίζει.
Περισσότερο προσφέρουμε στον εαυτό μας και στα παιδιά μας την χαρά ότι δεν καταστρέψαμε ακόμα έναν πνεύμονα ζωής και ελπίδας γι’ αυτά.
Με αυτές τις σκέψεις κάναμε μία μικρή αναζήτηση στο διαδύκτιο, ώστε να δούμε τι αναφέρεται σήμερα γι’ αυτό.
Τα αποτελέσματα μπορούν να θεωρηθούν τραγελαφικό καθρέφτισμα της πολιτείας μας και των θεσμικών φορέων της. Τα παραθέτουμε δε αυτούσια από τις πηγές τους, χωρίς να κάνουμε κάποιον σχετικό σχολιασμό.
Θα έχουμε όμως κάποιες δικές μας προτάσεις. Προτάσεις απλών πολιτών της περιοχής μας.
Ελεύθερος τύπος 10.12.07
Ο Σχινιάς δεν είναι Εθνικό Πάρκο, είναι «πάρκο-μαϊμού»… Τα λόγια ανήκουν στον πρόεδρο του φορέα που συστήθηκε για τη διαχείριση του Εθνικού Πάρκου Σχινιά-Μαραθώνα, καθηγητή ΕΜΠ, κ. Κίμωνα Χατζημπίρο, και δεν απέχουν πολύ από την πραγματικότητα. Κακοδιαχείριση κονδυλίων, ελλείψεις στη χρηματοδότηση, κακοτεχνίες, αντικρουόμενα συμφέροντα και χάος αρμοδιοτήτων μαστίζουν τον υδροβιότοπο δίπλα στο κωπηλατοδρόμιο, τρία χρόνια μετά το πέρας των Ολυμπιακών Αγώνων.
Ηδη, λόγω καθυστερήσεων χάθηκαν τα κονδύλια από το πρόγραμμα βιώσιμου τουρισμού «Life-Green Marathon» της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι αρμόδιοι κοινοτικοί αξιωματούχοι εξετάζουν, μάλιστα, το ενδεχόμενο να ζητήσουν την επιστροφή του ποσού που απορροφήθηκε, σύμφωνα με κοινοτικό έγγραφο που δημοσιεύει ο ΕΤ.
Και αυτό, την ώρα που -όπως διαμαρτύρεται ο φορέας- η κρατική χρηματοδότηση δεν επαρκεί. Δηλαδή, έχει σχεδόν εξαντληθεί το 1,25 εκατ. ευρώ που δόθηκαν μέχρι σήμερα από το Γ’ ΚΠΣ, χωρίς να γίνουν βασικές παρεμβάσεις για αντιπλημμυρικά, καθαρισμό των ελών ή αντικατάσταση ενός ακριβού αλλά «σάπιου» συστήματος πυρόσβεσης μέσα στο δάσος. Το ΥΠΕΧΩΔΕ παραδέχεται ότι «δόθηκε προτεραιότητα» χρηματοδότησης στον πυρόπληκτο Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας.
Οπως έχει λήξει προ μηνών και η σύμβαση των 110.000 ευρώ για τους δύο φύλακες του πάρκου, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καμία προστασία και επιτήρηση.
Οι αρμόδιοι ερίζουν για τις ευθύνες. Π.χ. για το σύστημα πυρόσβεσης, ο Δήμος Μαραθώνα και η εταιρία «Ολυμπιακά Ακίνητα» καταγγέλλουν κατασκευαστική αστοχία και προειδοποιούν ότι θα χρειαστεί νέα δαπάνη για την πλήρη αντικατάστασή του.
Ωστόσο, τo ΥΠΕΧΩΔΕ απαντά ότι το έργο ήταν λειτουργικό μετά την ολοκλήρωσή του και δηλώνει πως η αρμοδιότητα ανήκει στα «Ολυμπιακά Ακίνητα».
Την ίδια ώρα, ο Φορέας Διαχείρισης Σχινιά και η Πυροσβεστική Υπηρεσία ρίχνουν ο ένας στον άλλο το «μπαλάκι» για το ποιος πρέπει να επανδρώσει και να λειτουργήσει το σύστημα! Το Κωπηλατοδρόμιο χρίστηκε διεθνές προπονητικό κέντρο στις 3 Σεπτεμβρίου, κατόπιν συμφωνίας της εταιρίας με τη Διεθνή Ομοσπονδία Κωπηλασίας.
Τη συμφωνία χαιρετίζουν με αισιοδοξία ακόμη και εκπρόσωποι οικολογικών οργανώσεων που είχαν αντιταχθεί παλιότερα στην κατασκευή του μέσα στο Εθνικό Πάρκο, όπως ο επίτιμος πρόεδρος της «Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας της Φύσης» κ. Γιώργος Σφήκας. Εκτιμώντας ότι, με αυτόν τον τρόπο, το ολυμπιακό έργο θα αξιοποιηθεί περισσότερο. Ο διευθυντής του ελληνικού γραφείου της «Greenpeace» κ. Νίκος Χαραλαμπίδης δήλωσε στον ΕΤ πως από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και μετά το Κωπηλατοδρόμιο «βρίσκεται σε αχρηστία και παλιότερα είχε γεμίσει με καλαμιές».
Για υπολειτουργία έκανε λόγο και ο πρόεδρος του φορέα διαχείρισης, καθηγητής Κίμων Χατζημπίρος. Κατά καιρούς, ανέφερε, έχουν γίνει καταγγελίες από κατοίκους της περιοχής ακόμη και πως μέσα στον περιφραγμένο χώρο γίνονται «κόντρες» με μοτοσικλέτες από παρέες νεαρών!
Το πλήρες κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ http://www.e-tipos.com/newsitem?id=18655
Η Καθημερινή αναφέρει σχετικά στις 11-10-06
Σήμερα το Εθνικό Πάρκο Σχινιά δεν θυμίζει σε τίποτα τον παράδεισο που έταζε το ΥΠΕΧΩΔΕ προκειμένου να χωροθετήσει το Κωπηλατοδρόμιο. Τα αυθαίρετα παραμένουν, το σύστημα πυρόσβεσης δεν λειτουργεί, ενώ το καλοκαίρι ο υγρότοπος έμεινε χωρίς νερό, λόγω δολιοφθοράς...
To Eθνικό Πάρκο Σχινιά υπήρξε για κάποια περίοδο μία από τις πιο προβεβλημένες προστατευόμενες περιοχές της Ελλάδας. Αιτία, η γνωστή διαμάχη για τη χωροθέτηση του ολυμπιακού κωπηλατοδρομίου στην περιοχή. Η περίοδος της δημοσιότητας, όμως, ήταν σύντομη και η λήξη της συνέπεσε -όχι τυχαία- με τη λήξη των αγώνων. Ο υγρότοπος του Σχινιά επέστρεψε και παραμένει στην αφάνεια ακόμα και αν σήμερα η ανάγκη προστασίας του είναι πιο κρίσιμη από ποτέ.
Το σύστημα πυρόσβεσης έμεινε για ένα ακόμη καλοκαίρι εκτός λειτουργίας τη στιγμή που οι πυρκαγιές σάρωναν τη μισή Ελλάδα. Σημαντικό μέρος των υδραυλικών έργων αλλά και ο οδικός άξονας που θα απέτρεπε την δίοδο των αυτοκινήτων μέσα από το πάρκο δεν υλοποιήθηκαν ποτέ, ενώ έχουν εξασφαλιστεί 1.244.000 ευρώ από το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
Τέλος, σχεδόν όλο το καλοκαίρι, ο υγρότοπος έμεινε χωρίς νερό. Πώς συνέβη αυτό; Με αλλαγή της ροής των βανών που εξασφαλίζουν την παροχή του νερού της Μακαρίας Πηγής στο κωπηλατοδρόμιο και κατ' επέκταση στον υγρότοπο. Αποτέλεσμα;
Το νερό κατέληγε στη θάλασσα. Σημαντική λεπτομέρεια: όταν διαπιστώθηκε η αντιστροφή των βανών, παρατηρήθηκε ότι η περίφραξη που υπάρχει γύρω από το τεχνικό έργο είχε καταστραφεί...
H σιωπή συχνά είναι και συνενοχή. Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί η μη υλοποίηση σχεδιασμένων εδώ και χρόνια έργων;
Πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευθεί η επί ενάμιση μήνα αδράνεια των Ολυμπιακών Ακινήτων (ιδιοκτήτες των ολυμπιακών εγκαταστάσεων και υπεύθυνοι για τα τεχνικά έργα) ενώ είχαν ενημερωθεί για το πρόβλημα στη Μακαρία Πηγή;
Η αποκατάσταση της «βλάβης», η οποία δείχνει να οφείλεται σε δολιοφθορά, έγινε στις αρχές Σεπτέμβρη και συγκεκριμένα μόνο μετά την εκδήλωση ενδιαφέροντος για τη διοργάνωση διεθνών αγώνων θαλάσσιου σκι στην περιοχή!
«Το ΥΠΕΧΩΔΕ δεν δείχνει το παραμικρό ενδιαφέρον για τον Σχινιά, ενώ η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού ακόμη δεν έχει στείλει εκπρόσωπό της στο φορέα», λέει στο ΟΙΚΟ ο πρόεδρος του φορέα διαχείρισης κ. Κίμωνας Χατζιμπήρος. «Στα εξώδικα που στείλαμε πέρυσι στα αρμόδια υπουργεία δεν πήραμε ποτέ απάντηση…
Ομως, η τοπική κοινωνία δεν είναι μόνον αυτή. Μιλώντας με κατοίκους της περιοχής είδαμε και την άλλη οπτική: αυτή των ανθρώπων που νιώθουν μια ξαφνική εισβολή στον τόπο τους για την οποία κανείς δεν ζήτησε τη γνώμη τους. «Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν καν ότι στην περιοχή τους υπάρχουν βαλτόπαπιες, που αποτελούν παγκόσμια απειλούμενο είδος, ή χαλκόκοτες, η ύπαρξη των οποίων οδήγησε στην ένταξη του υγροτόπου στη λίστα με τις σημαντικές περιοχές για τα πουλιά, αλλά και στικτατετοί, που είναι σπάνιοι στην Αττική», λέει στο ΟΙΚΟ ο Σπύρος Σκαρέας, υπεύθυνος της Ορνιθολογικής Εταιρείας για τον Σχινιά. Είναι άνθρωποι στους οποίους κανείς δεν έδειξε πως αποτελούν οργανικό κομμάτι της διαχείρισης από την οποία μπορούν να έχουν ωφέλειες και όχι ζημίες.
Ας θυμηθούμε τα σποτάκια την περίοδο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες που παρουσίαζαν τον Σχινιά ως ένα ειδυλλιακό μέρος όπου στοργικά μεταφέρονται οι χελώνες για να μην επιβαρυνθούν από τα έργα. Λίγες μέρες μετά, την ημέρα των αγώνων κωπηλασίας, 20.000 θεατές παρευρίσκονται στην περιοχή και το δάσος είναι αφύλαχτο με το σύστημα πυρόσβεσης εκτός λειτουργίας!
Πρώτο βήμα, λοιπόν, είναι να κοιτάξουμε τα γεγονότα χωρίς τους παραμορφωτικούς φακούς που σκόπιμα τοποθετούνται από κάθε λογής συμφέροντα, πριν πάψει να υφίσταται ο τελευταίος υγρότοπος στην Αττική...
Η προστασία της Φύσης δεν επιβάλλεται με τη βία, όμως, και απαιτεί τη συνδιαμόρφωση με την κοινωνία και όχι ατέρμονες δικαστικές διαμάχες που εν τέλει δεν οδηγούν πουθενά.
Το πλήρες κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε εδώhttp://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathcommon_2_11/10/2006_1286009
Αυτά λοιπόν βρήκαμε με μία απλή ματιά…
Αρχίζοντας με την τελευταία παράγραφο για την προστασία της φύσης, αφού αυτός είναι ο προβληματισμός μας, αναφερόμενοι στο Εθνικό πάρκο Σχινιά.
Σε παρουσία μας σε τοπική ημερίδα στον Μαραθώνα, ακούσαμε τον πρόεδρο του φορέα διαχείρισης κ. Κίμωνα Χατζιμπήρο να αναφέρει δύο σημαντικά πράγματα για την προστασία του πευκοδάσους από τις φωτιές, αφού πρέπει να είναι το αρχικό μας μέλημα.
Είπε λοιπόν ότι πολύ πιθανόν το σύστημα να μην δουλεύει πια μετά από 4 χρόνια απραγίας, καθώς επίσης ότι δεν υπάρχουν κονδύλια αλλά και διάθεση από το κράτος να επανδρωθεί, είτε με προσωπικό είτε από την πυροσβεστική, αφου θεωρεί ότι ένα μόνιμα σταθμευμένο όχημα της καλύπτει το πρόβλημα.
Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω έντονα στο τελευταίο, αφού ένα όχημα δεν μπορεί να παρέμβει σε δύο ταυτόχρονες εστίες που πιθανόν να υπάρξουν μάλιστα σε αντίθετες πλευρές του πάρκου.
Ο κ. Κίμωνας Χατζιμπήρος σε σχετική ερώτηση μας γιατί στα 4 αυτά χρόνια δεν ζήτησε την βοήθεια εθελοντών από τις γύρο περιοχές, αφού είναι δεδομένο ότι υπάρχουν εθελοντές που επανδρώνουν αρκετά πυροφυλάκια στην περιοχή;Απάντησε σχετικά ότι είναι μία καλή ιδέα, απλά δεν γνωρίζει εάν θα μπορεί ένας εθελοντής να κάνει μία βάρδια 8 ωρών, αφού είναι αρκετά κουραστικό αυτό.
Ενώ το σύστημα λειτουργίας της αυτόματης πυρόσβεσης, αφορά το πάτημα ενός κουμπιού από την σχετική κονσόλα. Εγώ πρότεινα να εξετάσει την δυνατότητα λειτουργίας του συστήματος και υποσχέθηκα την αμέριστη βοήθεια του κόμβου μας, ώστε να ενεργοποιήσουμε τους εθελοντές να αναλάβουν τους 5-6 επικίνδυνους μήνες, το πρόβλημα πυροφύλαξης.
Τον καλώ δε να εξετάσει το όλο θέμα τάχιστα, αφού ο χρόνος είναι μικρός.
Μία εύλογη απορία με διακατέχει και θέλω να την εκφράσω δημοσίως, αφού δεν ευελπιστώ σε απάντηση των αρμοδίων φορέων σχετικά.
Διαβάζοντας το κείμενο θα είδατε ότι αναφερόμενος στο σύστημα πυρόσβεσης, τα λόγια του κ. Χατζιμπήρου έκαναν αναφορά σε απλό πάτημα ενός κουμπιού για να αρχίσει η πυρόσβεση, σε κάποιο άλλο σημείο έγινε αναφορά σε μόνιμα σταθμευμένο όχημα της πυροσβεστικής, όλο το 24ωρο.
Η απορία μας λοιπόν είναι πια η δυσκολία να πατήσει το πλήρωμα του πυροσβεστικού αυτόν τον διακόπτη πυρόσβεσης;;;
Μήπως ο λόγος άρνησης της πυροσβεστικής βρίσκετε σε άλλον λόγο;;; π.χ ευθυνών μη λειτουργίας του;;;
Στην ίδια ομιλία από έτερο ομιλητή, έγινε σχετική μνεία ως προς την καταστροφή που προκαλείται τους καλοκαιρινούς ιδιαίτερα μήνες στην πανίδα της περιοχής καθώς και στο πευκοδάσος. Πολύ σωστά τα λόγια αυτά, αλλά εδώ το ερώτημα είναι απλό.
Μπορείς να φορτώσεις το άλογο χωρίς να του βάλεις σαμάρι;;;
Έτσι είναι κύριοι, να προστατεύσουμε το πάρκο, αφού όμως υπάρξει η σχετική υποδομή.Και δεν υπάρχει τίποτε.
Ποιος έχει την ευθύνη; Ποσός με ενδιαφέρει, όπως και τον κάθε νομοταγή πολίτη.Με ενδιαφέρει όμως να βρω στοιχειώδες υποδομές, κάτι που σημαίνει ότι μάλλον οι φορείς είναι αυτοί που έχασαν χρόνο, αφού δεν υπάρχουν και βάζουν τώρα το μαχαίρι στον λαιμό του πολίτη, ώστε να μην φανεί το δικό τους σφάλμα.
Σε ένα τόπο που κυριαρχεί η άμμος, το πρώτο που πρέπει να κατασκευαστεί είναι πεζόδρομοι και ποδηλατοδρόμοι. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ.
Όμορφα και σε αρκετά συχνές αποστάσεις καλάθια απορριμμάτων σε όλες τις μορφές διαχείρισης τους. ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΕΡΓΟ
Απαραίτητα είναι και τα σχετικά πάρκινκ των επισκεπτών. ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ ΧΩΡΟΣ ΜΗ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΜΕΝΟΣ. Η δημιουργία χώρου πιθανόν να είναι και ΕΝΑΣ ΠΟΡΟΣ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ
Προαιρετικά αλλά χρήσιμο θα ήταν αρκετά ποδήλατα για τους μη έχοντες. ΝΑ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΠΟΡΟΣ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ
Επίσης προαιρετικά αλλά χρήσιμα είναι και τα ηλεκτρικά αμαξίδια, ειδικά για Α.Μ.Ε.Α. ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΑΚΟΜΑ ΕΝΑΣ ΠΟΡΟΣ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ
Προγράμματα περιήγησης του πάρκου, ώστε να γνωρίσει το κοινό το περιβάλλοντα χώρο, οπότε δραστηριοποιείται αυτόματα και το πρόγραμμα τουρισμού «Life-Green Marathon», μάλιστα με τον ντόπιο τουρισμό. ΑΚΟΜΑ ΕΝΑΣ ΠΟΡΟΣ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ
Αυτά και άλλα πολλά μπορούν να γίνουν ώστε το Εθνικό πάρκο Σχινία να παραμείνει προστατευμένο προκαλώντας την ευαισθησία του πολίτη να το πράξει, μέσω των υπηρεσιών που θα του προσφέρονται.
Ταυτόχρονα δημιουργούνται και θέσεις εργασίας στον ντόπιο κάτοικο, ώστε να μπορέσει να δει το πάρκο σαν πηγή συντήρησης του και όχι καταστροφής του.
Η λύση του προβλήματος Εθνικό πάρκο Σχινιά, είναι δίπλα μας, είναι εκεί μαζί του, απλά ας ανοίξουμε τα μάτια μας αναδεικνύοντας και προστατεύοντας το αυτονόητο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου